Bert: in de afkickkliniek besloot ik nooit meer dat zielige mannetje te zijn
Bert is 70 jaar en woont in Bussum. Door een gevoelsarme jeugd had hij jarenlang depressies. Dit zorgde voor een alcoholverslaving, schulden, werkloosheid en relatieproblemen. 9 jaar geleden kwam hij van zijn verslaving af. We spraken Bert over wat hem wel en niet hielp in het proces.
Heeft u of iemand anders hulp of ondersteuning nodig bij verslaving? Kijk dan op drugsinfo.nl.
Hoe verliep jouw afkickproces?
‘Ik was bij de supermarkt om bier te halen en ik zag er niet fris uit. De manager van de supermarkt vertelde mij dat hij liever niet wilde dat ik in de supermarkt liep. Hij wilde voor mij wel mijn bestelling halen uit de winkel. Dat deed hij en ik wachtte. Toen hij terugkwam met mijn biertjes, bleek hij in de tussentijd de politie gebeld te hebben. De politie was er ook al. De politieauto bracht mij thuis. Op dat moment besefte ik pas hoe erg ik eraan toe was. Toen ben ik hulp gaan zoeken om af te kicken. Ik vond de aanpak van de supermarktmanager een creatieve en respectvolle manier om mijn ogen te open.’
Wat hielp jou in je afkickproces?
‘In de afkickkliniek besloot ik nooit meer ‘dat zielige mannetje’ te zijn. Zo startte mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik merkte dat als je dit niet aanpakt, je in de ellende blijft. Ik begon te trainen in de sportschool. En oefende met leren voelen en voor mezelf op te komen. Ook mindfulness bracht me veel. Dat betekent dat je met bewuste aandacht bezig bent met dit moment. En ik kreeg huishoudelijke hulp van de gemeente. Ik schaamde me voor hoe mijn huis eruit zag dus ik ruimde al snel zelf op. Dat lukte steeds beter door de kracht en conditie die ik opbouwde.’
Heb je advies voor hoe anderen iemand met een verslaving kunnen helpen?
‘Ik ben zelf ervaringsdeskundige van MEE en help zo andere inwoners in verstoorde situaties. Hulp vragen is niet makkelijk. Dat doe je niet zomaar. Ik heb geleerd dat het soms duurt voordat het vertrouwen er bij mensen is. Vraag wat iemand nodig heeft. Vul dat niet in. Verzin niet zelf oplossingen. Het is belangrijk dat je iemand met een verslaving als mens leert kennen. Met zijn hele verhaal. Niet alleen beoordelen of zelfs veroordelen op zijn verslavingsgedrag.’